قسمت اول ازبخش هفدهم از شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه توسط فاطمه پورشفیع: تقدیم به طلاب در روز پژوهش. لطفا انتشار دهید:



17- مباهاة المکثرین
پناه بخدا از
تفاخر ثروتمندان
المالُ مال الله : دارائی از آن خداست.
"یا ایُها النّاس، ابتاعوا أنفسکم من الله من مال الله لیس لامری شیء (کنز العمال ج 6 ص386ح16180)ای مردم با مال خدا، جانهای خود را از خدا بخرید که هیچ کس را چیزی نیست. پیامبر(ص) خدا فرمود: " المؤمن حرامٌ کُله : عِرضُهُ ، مالهُ ،دَمُهُ. مؤمن حرُمت دارد ؛ آبرویش – مالش ، خونش، (المؤمن ص72 ح199)

تکاثر :
التحذیر من التکاثر:
هشداردر بارۀ ثروت اندوزی:
"اعلموا انّما الحیوة الدّنیا لعب و لهو و زینةٌ تفاخرُ بینکم و تکاثر فی الاموال و الاولاد(الحدید20)
بدانید که زندگی دنیا در حقیقت بازی و سرگرمی و آرایش و فخر فروشی شما به یکدیگر و فزون جویی در اموال و فرزندان است.
رسول خدا(ص) فرمود : آیا جهاد در راه خدا منحصر به کشته شدن است؟
آنکه برای پدر و مادرش بکوشد و نیز آن که برای خانواده اش تلاش کند و هم آن که برای پاک نگاه داشتن خود همت ورزد ،همه جهاد در راه خدا بشمار می آیند و آن که برای فخر فروشی با ثروت تلاش کند ، در راه شیطان است.(السنن الکبری ج9ص43 ح17824)
پیامبر (ص)فرمود: روز قیامت فرزند آدم همچون برّه آورده می شود و نزد خداوند می ایستد خدا به او می فرماید:به تو عطا کردم و نعمت بخشیدم پس چه کردی؟ می گوید : پروردگارا ! آن را گرد آوردم و به آن افزودم و بیش از آنچه بود، باقی نهادم پس مرا باز گردان تا آن را به تو باز گردانم(سنن ترمذی ج4ص618ح2427)
پیامبر خدا(ص) فرمود: هر مالی که زکات آن پرداخت شده باشد زر اندوخته محسوب نمی گردد.(تاریخ بغداد ج8ص12 ح4048)
زر اندوزی از این جهت که موجب تراکم و ذخیره سازی اموال می شود،همانند احتکار است، امّا از لحاظ مفهومی با آن تفاوت دارد.مراد از ذخیره سازی در احتکار ،فروش آن پس از گران شدن کالاست و از این رو، خود کالا برای محتکر ، بسیار اهمیت دارد، امّا در زراندوزی ، هدف از تراکم ثروت ، صرفأ افزایش مالی است و لذا خود کالا خصوصیتی ندارد و توجه عمده به عنصر مالیّت متمرکز می شود . به همین دلیل ، طلا و نقره در این زمینه دارای جایگاهی خاص هستند.چرا که می توان هر زمان آنها را مبادله کرد و نیز دارای حجم کم هستند ، در نتیجه ، این دو عمده ترین مواد زراندوزی در گذشته به شمار می رفته اند.
" والذین یکنزون الذهب و الفضه..."(توبه آیه 34)
در این آیه مال اندوزی بطور مطلق در نظر گرفته شده است.با دقت در متون روایی می توان احادیث مربوط به تفسیر زراندوزی را در سه دسته جای داد:
دسته اول: احادیث دال بر این که کنز ،مطلق مال اندوزی است .
دسته دوم : احادیثی که به روشنی دلالت می کنند که زر اندوخته شامل مالی است که زکات آن پرداخته نشده باشد و آنچه زکاتش داده شده باشد ، کنز به شمار نمی آید.
دسته سوم: روایاتی که مقدار معینی از مال را که ماورای آن ،زراندوزی محسوب می شود ، نشان داده اند.احادیث مخصوص به زراندوزی این گونه تفسیر می شود:
الف: احادیثی که مال ذخیره شده را بطور مطلق ،زراندوخته می شمارند؛در حقیقت ناظر به حقوق مالی واجب است. بدین ترتیب ،سر باز زدن از ادای این حقوق ،حتّی به اندازۀ یک قیراط ، زراندوزی محسوب می شود و فردی که این حقوق را ادا نکند ،مشمول آیۀ یاد شده می گردد. (رجوع به تفسیر آیه)