. مسیر به کمال رسیدن انسان: عبودیت کمال ، کمالات است و همه کمالات انسانی در این جهت است که ادمی به عبودیت حق واصل شود ودر مدارج و مراتب آن بالا رود.عبودیت تسلیم حق بودن و گردن نهادن به خواست الهی است و جز رضای حق نخواهد – انسان در عبودیت باید پیشرو باشد و آنگاه که به دعا کردن بر می خیزد ابتداء ثنا و مدح و سپاس الهی را گوید و زهد را در عملکرد خود در پیش بگیرد تا از آنچه به او رسیده خوشحال شود و بر آنچه از او منع شده حزن و غم نداشته باشد.
انسان در سایه بندگی خدا و ایمان قلبی و تقوای الهی از خودمداری و شیطان صفتی و خودکامگی و از بت پروری و شیطان زدگی و بت پرستی نجات می یابد و روح و جسم را در آنچه که مورد رضایت و قبول الهی است به خدمت می گیرد و اندیشه و فکر و بصیرت را در مسیر طاعت الهی معطوف می دارد تا از تفکرات مطلوب بهره گیرد و از آنچه دشمن زمانه بر مسلمانان وارد می کند جدا ماند. عبودیت عشق و محبّت به پروردگار را لازم وواجب می دارد تا آنچه که خدا دوست دارد دوست بدارد و آنچه را که خدا دشمن می دارد دشمن بدارد. بستر تمام کمالات انسانی عبودیت حقیقی است. علی (ع) می فرماید:"غایه العبادة الطاعه"غایت عبادت فرمانبرداری حق است. (غررالحکم) بخشی از شرح دعای بیست ویکم صحیفه سجادیه توسط فاطمه پورشفیع