از روایات استفاده می شود که پیامبر(ص) در اواخر ماه شعبان مردم را هشدار مى داد و آماده مى کرد
براى ورود در ماه رمضان چرا که بدون آمادگى نمى توان به استقبال این ماه رفت، همیشه در ضیافت و مهمانى هم میزبان باید آماده باشد و هم میهمان، میزبان باید وسایل پذیرایى را آماده کند و میهمان باید از نظر لباس و نظافت خود را آماده کند، خداوند که میزبان ما در این ماه است چون رحمتش عام و بى پایان است همیشه آماده پذیرایى مى باشد و این ما هستیم که براى ورود در این ضیافت باید آمادگى پیدا بکنیم و آمادگى ما به این است که روح و قلبمان را صفا دهیم و کینه ها و حسادت ها و غلّ و غش ها را از روحمان بزداییم تا اینکه نشاط عبادت پیدا کنیم، چون بسیارى از افراد هستند که نماز مى خوانند و روزه مى گیرند امّا نشاط ندارند، مى گویند نماز بخوانیم تا سبک بشویم و یا وقتى ماه رمضان تمام شد مى گویند راحت شدیم، که این بى نشاطى در عبادت را مى رساند. یکى از مهمترین عاملى که باعث مى شود نشاط در عبادت را از انسان بگیرد گناه است.