.
اقسام گناهان:
"مثارات ذنوب " چیست؟ یعنی گناهان گناه- تا به حال اندیشه کرده بودید که هر گناهی پشت دارد! حال برای آشنایی بیشتر به این موضوع ، گناهان گناه را در چهار صفت جستجو نمایید! صفات ربوبیه – صفات شیطانیه- صفات بهیمیه – صفات سبعیه – صفا ت ربوبیه خالص کردن خود برای خداوند تعالی- صفات شیطانیه دور شدن از خدا و عجین شدن با کردارهای شیطانی- صفات بهمیه و شهویه که انسان را از شعر و شعور دور می سازد و انسان را با امیال و نیازها در گیر می کند- صفات سبعیه صفات درندگی و غضب و عصیان و غیره است . الف: امّا گناهانی که انسان را از صفات ارزشمند الهی دور می سازد مثل کبر ، فخر، بزرگی ،تمّرد، دوست داشتن ثنا گویی مردم (سمعه)، استیلا یافتن بر همگان ، تا جائی که ادعای خدایی کند مثل فرعون" أنا ربکم الاعلی" – تمام این صفات از جمله گناهانی است که انسان غافل به آن آراسته می گردد و گناهان دیگر از آن منشعب می گردد و این انسان هر گز فکر نمی کند که چگونه به این راه کشانده شده و مزّین به این صفات گردیده است. ب:صفات شیطانی ، صفاتی هستند که از آن حسد و بغی (آفت دین و از گناهان کبیره ) – حیله و نیرنگ و خدعه و غش و نفاق منشعب می گردد." غش و فریب دادن دیگران مرتبه ای از نفاق است. ریشۀ غش آن است که شخص هدفمند نیست و می خواهد دیگران نیز بی هدف باشند یا اینکه هدف را می داند ولی گستاخی می کند، شیطان چنین است چون با ظاهر فریبی خود را در میان ملائکه برتر جلوه داد. " کسانی که غش دارند ظاهراً صلاح می خواهند ، امّا باطناً خواستار فساد هستند، واین مرتبه ای از نفاق است- انسان اگر بخواهد نسبت به دیگران غش نداشته باشد ابتدا باید نسبت به خودش غش نداشته باشد و دلسوز واقعی خود باشد. امام صادق علیه السلام فرمود: انسان اگر نگران زندگی واقعی خود نباشد عمرش به خسارت رفته است ، انسان معاد باور اهل خودسازی است. عمرسعد برای رسیدن به ملک ری نصیحت امام را به سخره گرفت پس در مسیراشتباه پا گذاشت وشقی شد و عامل آن غش بود که به نفاق منجر گشت و سقوط کرد. پ: صفات بهمیه ، آنچه از آن منشعب می گردد ؛ شرّ و تکالب (کشمش بر سر هر چیزی) حرص بر قضاء شهوت فرج و شکم به گونه ای که از آن زنا و لواط و دزدی و اکل مال به حرام انشعاب یابد. چ: صفات سبعیه : درندگی که از آن غضب ، حقد، درگیری با مردم و ضرب و شتم و قتل و کشتار و ویرانگری و تخریب و خانمانسوزی است. این صفات چهارگانه ، مادر گناهان و دریچه ای برای ورود به گناهان کبیره است.از این منبع گناهان بر قلب و چشم و دست و زبان و پا و غیره از جوارح بدن ورود پیدا می کنند مانند یک ویروس بر تمامی جوارح می نشیند و انسان را فلج می کند یعنی عاری از صفات پسندیده می کند وانسانی که صفات پسندیده را درک نکند انسان نیست بلکه حیوان ناطق است. قسم دوم از گناهان گناه:خداوند تعالی اوامری دارد که آن را برای سعادت بشر در قرآن بیان داشته است. در این بین بنده وظیفه نشناس با انجام گناه خود را از خالقش دور می کند. آنچه که متعلق به بنده است و بنده با ترک آن از خدا دور می شود ، ترک نماز و روزه و واجبات خاصه است و آنچه متعلق به حقوق بندگان است ترک زکات ، قتل و کشتار، غصب اموال و ضرب و شتم ، جذب شدن به سوی سرگرمیها ، بدعتگزاری ، ترغیب به گناه و جسارت به خالق تعالی و یکتا، - امّا آنچه بین بنده و خداوند استوار است و تغییر ناپذیر ، درخواست توبه از خداوند و بخشش الهی در برابرگناهان بنده است. امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرماید: گناهان بر سه نوع اند ، گناهانی که آمرزیده می شود – گناهانی که آمرزیده نمی شود و گناهانی را که صاحبش را در امید و خوف قرار می دهد؛ امّا گناه سومی که صاحبش را در امید و خوف قرار می دهد گناهی است که خداوند بر خلقش می پوشاند و توبه را نصیب بنده اش می کند پس او ترسان است از گناهش و امید به پروردگار دارد، و ما نیز همین حال را برای او داریم از عقابش خوف داریم و امید به بخشش او داریم.