.
زندگی ایوب و شماتت دشمنان:
"إنّی مسنّی الضُّر وأنت ارحم الراحمین"این آیه ،ذکر ایوب(ع)در مواجه با بیماریها و سختیهاست ، پس از آنکه حضرت ایوب از آن همه آزمایش الهی سرافراز بیرون آمد و از جانب خداوند عافیت کامل یافت و تمام نعمتهائی که از او گرفته شده بود دو باره بدست آورد.یک روز یاران و نزدیکانش از آن حضرت پرسیدند: آنچه در آن شرایط بر تو گذشت کدام سخت تر بود ؟ حضرت پاسخ داد: سرزنش و شماتت دوستان و دشمنان ! پیامبر(ص) فرمود: " اللهم إنّی أعوذ بک مِن غلبة العدوّ و شماتةِ الاعداء " بار خدایا پناه می برم به تو از چیرگی دشمنان و شماتت بدخواهان (منهج الفصاحه ص638علاء الدین اعلمی – نهج الفصاحه ص 102) امام صادق (ع) فرمود: به برادر مؤمن خود شماتت مکن که در اثر جهالت به مصیبتی دچار شده است ، این شماتت باعث می شود که خداوند بلا را از او بگرداند و تو را در گرداب بلا رها گرداند . هر کس دیگران را شماتت کند، از دنیا نمی رود تا خود به همان بلا گرفتار آید. (کلینی- کافی- ج5ص359) در حماسۀ تاریخی عاشورا یکی از جنایاتی که دشمنان ابا عبدالله الحسین (ع) برآن حضرت روا داشتند شماتت بود بعد از آنکه آب را بر آن بزرگوار بسته و صدای العطش کودکان را می شنیدند و فریاد شادی را سر می دادند و به آن حضرت طعنه می زدند. و این طعنه ها در شام و اسارت اهل بیت و در بارگاه یزید نیز ادامه داشت.
یا در تعریفی از بزرگان که بی مناسبت با این فراز نیست ؛ آمده:
عبدالله بن عبدالرحمان امام جماعت کوفه می گوید : در سنه 190 ه. ق روزی بر مادرم وارد گردیدم و نزد او پیرزنی عجوزه را دیدم که لباسی بسیار پاره بر تن داشت، ولی بسیار بازبان و بیان بود. از مادر در مورد او سؤال کردم، گفت : او خاله توست که عنایه نام دارد و مادر جعفر بن یحیی برمکی(او در دربارگاه هارون الرشید دارای سمت و جایگاهی بود ولی بعد از 17 سال و همراهی با علویان ،جعفر بدستور هارون سرش از بدن جدا شد و پدر در قصر زندانی و اموالش غصب شد) است. سلام کردم و گفتم : آیا روزگار این چنین با تو بازی کرد؟ گفت : فرزند! ما عاریه داران روزگار بودیم که جملگی داده هایش را از ما گرفت. در روزی مثل این روز 400 کنیز پیرامون من ایستاده بود و هنوز فرزندم راضی نبود و امروز، به پوست گوسفندی که بر آن بخوابم محتاجم!؟ چند درهمی به او دادم نزدیک بود از خوشحالی بمیرد!