منفورترین مردم نزد خداوند دو کس اند :
1-مردی که خداوند او را بحال خود وانهاده و در نتیجه از راه راست منحرف شده و مایۀ گمراهی انس و جن است. شیفته سخن بدعت آمیز و دعوت به گمراهی است. او مایه گمراهی کسانی است که فریب او را خورند. از راه و روش گذشتگان گمراه شده و گمراه کننده کسانی است که در حال حیات و پس از مرگش از او پیروی کنند.هم بار گناهان دیگران را به دوش کشد و هم در گرو خطا خود باشد.
2-ودیگر مردی است که انبوهی از نادانی را از این سوء و آن سوء گرد آورده ، در میان جاهلان امت به فریب آنها می تازد و در تاریکی های فتنه سر درگم است.وبه مصالحی که در پیمان صلح نهفته نابیناست.انسان نماها او را دانشمند می نامند حال آنکه دانشمند نیست. (خطبه17 نهج البلاغه)