اعمال انسان از نیک و بد در سرای دیگر جلوه می کند . افعال نیک انسان بصورت موجودات زیبا واعمال بد و گناهان بصورت موجودات مهیب و کریه مجسم می شود، در حالیکه خود یک نوع کیفر برای مجرم به شمار می روند ، بر جرائم او نیز گواهی می دهند .
فهم این حقیقت که اعمال انسانها همان گونه که هست، در آخرت به آنها نشان داده می شود؛
علاوه بر اینکه می تواند عامل جلوگیری از گناه باشد، حداقل به دو پرسش درباره مسائل قیامت پاسخ می ‎دهد که آن دو پرسش عبارت اند از:
چرا خداوند کافران و کنهکاران را در جهنم می سوزاند؟ مگر با سوزاندن مشگلی حل می شود؟