تا بحال توجه کرده ای که شکر خدا بر نعمتهای کسب شده و کسب نشده وجود دارد. پس بر مبنای مفاهیم این دعا از داده های الهی و نداده های الهی سپاسگزاری می نماییم.
خدایا به داده ها و نداده ها شکر که داده هایت نعمت و از روی حکمتت است و نداده هایت نیز از روی حکمت و مصلحت تو است و هر دو در موضع امتحان توست از بنده .
وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِیمٌ(نحل 18)
و اگر بخواهید که نعمتهای خدا را شماره کنید هرگز نتوانید، که خدا در حق بندگان بسیار آمرزنده و مهربان است.
گرچه شمردنِ نعمت‌هاى الهى ممکن نیست، امّا ذکر و یاد آنها برای شکر گذاری ضروری است.
شکر گذاری از خداوند همان حق شناسی است . گاهی انسان از سلامتی برخوردار است پس در سلامتی، تلاش را زینت خود قرار می دهد، و در این بین شکر الهی را فراموش نمی کند و شاید تلاش او قدردانی او از نعمت سلامتی باشد، ولی گاهی انسان ناتوان است و نمی تواند با تلاش خود ، شکر عملی را بجا آورد ، در این صورت حداقل کاری که می تواند انجام بدهد ، شکر زبانی است.
ما مدیون خدمات بسیاری هستیم ، خدماتی که از طرف والدین ، استاد، معلم، همسایه ، علماء ، شهداء،و گروه های فنی انسانی و خدماتی مانند ، کشاورز و زارع و بسیاری از افراد دیگر که امنیت و آسایش را برای زندگی مردم فراهم می اورند،ارائه می گردد که اینجا نیاز به تشکر دارد "لئن شکرتم لأزیدنّکم-"(ابراهیم 7)
با شکر، نه تنها نعمت‌هاى خداوند بر ما زیاد مى‌شود، بلکه خود ما نیز رشد پیدا مى‌کنیم، زیاد مى‌شویم و بالا مى‌رویم.
وَ فِی عُیُونِ الْأَخْبَارِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ الدَّقَّاقِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ السِّنَانِیِّ وَ الْحُسَیْنِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَحْمَدَ الْمُکَتِّبِ جَمِیعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عَبْدِ االلَّهِ الْکُوفِیِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا ) یَقُولُ مَنْ لَمْ یَشْکُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ لَمْ یَشْکُرِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَل
امام رضا (ع) می‏فرمود: هر که سپاس مردم نعمت دهنده را نگوید، سپاس خدای بزرگ را نگفته است.
"تفصیل وسائل الشیعة إلى تحصیل مسائل الشریعة،محدث عاملى‏،ناشرآل البیت‏ ،چاپ قم‏،سال1409 ق‏،نوبت اول‏،ج16ص313، حدیث21637"-.