منجی

#اخلاق_اسلمی
چگونه باشم - چگونه رفتار کنم- وقتی خودم را نشناخته ام چگونه می توانم با همسرم زندگی کنم - وقتی اشکال اخلاقی در من است چگونه می توانم مادر نمونه باشم؟ وای بر من - وای برمن - تر بخدا خود را تزکیه اخلاقی کنید . از کسی ایراد نگیرید - از خودتان ایراد بگیرید- چرا همسرتان از خانه فراری می دهید- چرا با والدین نیکو رفتار نمی کنید- خودشناسی خداشناسی است- چرا بی هویتی جسم و روح جوانان را احاطه کرده - چرا زندگی شیرین خود را با طمع ورزی به نابودی می کشانیم؟ ما چی هستیم؟ کی هستیم؟ چی می خواهیم به دنباتل چه هستیم ؟از این دنیای آشفته که یکطرفش خیانت و یکطرفش گناه ویک طرفش بی ارزشی است. !!!!!!!!!!!!!

#آیا_از_آغاز_سال_قمری_چیزی_میدانید
پاسخ به یکی از دوستان:FA Pour, [16.04.17 10:25]
سلام اول محرم است . که در شورای خلافت گذاشته شد و نظر امیرالمؤمنین علی(ع) در بعضی از تصمیمها ی نادرست آنان دخیل بود.
گسترش اسلام به مناطق امپراطوری ایران و روم، و بستن پیمان‌های متعدد نظیر صلح، خراج،‌ جزیه و... نیاز به تاریخی دقیق را مورد توجه قرار داد. این مسائل خلیفه دوم را بر آن داشت برای رسمیت بخشیدن به تاریخی منظم و دقیق جلسه‌ای مشورتی برگزار نماید. به نوشته «طبری» تاریخ نویس مشهور جهان اسلام: «عمر, اصحاب پیامبر را گردهم آورد و گفت: مبدأ تاریخ را چه روزی قرار دهیم؟ امیرمومنان علی بن‌ابی‌طالب(ع) فرمود: مبدأ تاریخ مسلمانان را باید از روزی قرار داد که پیامبر مهاجرت کرد و سرزمین شرک را ترک نمود». پیشنهاد امام این بود که که ماه ربیع‌الاول به عنوان مبدا تقویم و روز اول ربیع‌الاول یعنی همان روزی که حضرت محمد (ص) از مکه خارج شدند به عنوان اولین روز تقویم رسمیت یابد. اما متاسفانه از آنجایی که عمر بن خطاب بنایش بر مقابله و تقابل با امیرالمومنین علی علیه السلام بود اصل پیشنهاد که: «تقویم مسلمانان هجری، یعنی بر اساس هجرت باشد» باشد مورد قبول همگان واقع شد اما عمر بن خطاب بر اساس «رسوم عهد جاهلیت» مبدأ تاریخ را محرم همان سالی قرار می‌دهد که پیامبر در آن سال هجرت فرمودند که از لحاظ زمانی دو ماه و دوازده روز زودتر از رسیدن پیامبر به مدینه بود.البته به محرم قبل از اسلم نیز در تاریخ توجه میشد برای مقاصد تجاری??ببخشید که دیر پاسخ دادم من تلگرام رااز طریق کامپیوتر دریافت می کنم وزیاد وقت نمی گذارم .

هل الدین الاّ الحُب؟
آیا دین جز محبّت است؟
مهرورزیدن در آموزه های دینی بسیار تأکید شده است. در نگرش به تاریخ رسالت و انگیزه های پیامبران می یابیم که شعار همۀ آنها دوستی و مهرورزیدن بوده است . در نگرش به امامت نیز جز مهرورزی چیز دیگری نمی یابیم .امام محل حبّ الهی است . امام دوست همه مردم حق پذیر است. امام از نفاق و دوروئی بیزار است. امام حتی در جنگهای سخت با دشمنان منافق و یهود ،ابتدا آنان را به دین مبین اسلام و تسلیم در برابر خداوند تعالی وانجام عمل نیک دعوت می کرد بعد به علت تسلیم نشدن آنان در برابر عرصه ایمانی وحق گویی، شمشیر تیز و پیکان بُرنده خود را متوجه آنان می کرد تا طعم ذلّت و خواری را بچشند. در نگرش به پیام پیامبر(ص)دریچه ای از محبّت بر اهل بیت (ع) باز می گردد:ای علی، مؤمن تو را دشمن نمی دارد و منافق تورا دوست نمی دارد.
در نگرش به قرآن "ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین" پیام رستگاری قرآن را بر بندگان الهی می یابیم که حاکی از محبّت و مهرورزی به بندگان اهل توحید واهل یقین است . پیامی سرشار ازتشویق به وظیفه شناسی و عدالت خواهی وانجام اعمال نیک که دوری از کارهای ناشایست را در بر دارد. حال چگونه گروهی از آدم تا خاتم با اسمها و رسمها و لقبهای گوناگون ویا در دنیای متمدن امروزی زیر پرچم حزب و گروه با حرکت موج الهی درگیر می شوند تا آن موج سازنده را از حرکت باز دارند وشیوه های نامطلوب و باطل گرائی که چیزی جز بحران هویتی نیست در اذهان عموم مردم به جریان اندازند.

اسلام علیک یا زینب کبری(س)- تقدیم به روح پاکت و قدسیان حرمت که برای جاودانگی تو روحشان را تقدیم جلای حسینی کردند.

#پدر_روزت_مبارک
پدر تو بزرگترین جایگاه را نصیب خود کردی- تو با مرگ در رختخواب مخالف بودی- تو به ما یاد دادی که ارزشتمندترین مرگ مرگ در راه علی (ع) است.