"لباس التقوی ذلک خیر"- در اینجا از ذکر لباس ظاهر و پوشاندن زشتیهای ظاهری بذکر لباس باطن و چیزیکه سیئات باطنی را می پوشاند و آدمی را از شرک و گناه که باعث رسوائی اوست باز می دارد؛همانطور که بعضی از انسانها در باطن معایب و نواقصی دارند و آشکار شدنش باعث رسوائی اوست(رذائل اخلاقی)، نتیجه می گیریم که انسان ها به یک پوشش ظاهری که رسوا کننده نباشد نیاز دارند و یک پوشش باطنی که معایب درونی را حفظ کند و آن لباس تقوی است .مفسرین نظریات مختلفی دارند در مورد این آیه ، بعضی آنرا ایمان بخدا و عمل صالح و بعضی دیگر به حسن ظاهر و برخی آنرا به "حیا" تفسیر کرده اند. در تفسیر قمی در روایت ابی الجارود از معصومین (ع) دارد که مراد از لباس تقوی " لباس عفاف" است.