آمین به معنای «اجابت کن» در زبان و ادبیات فارسی رواج یافته است .
آمین مرکب از اسم و فعل و معنای آن «اللهم اسْتَجِبْ لی» است؛ یعنی: خدایا! دعایم را به اجابت برسان.
. و ترکیب «الهی آمین» در زبان عموم شیعه است که در بین مردم رایج است امّا یکی از مبطلات نماز است که اهل سنت بعد از حمد آنرا می گویند.از قول پیامبر (ص) است که "آمین" مُهر خداوند است بر بندگان مؤمن ، ولی حضرت از آن بسیار استفاده می کردند جز در نماز."امین"بین مسیحیت و یهودیت از قرن سوم و چهارم رواج داشته و زمانیکه موسی فرعون را نفرین می کرد ، هارون در پاسخ به او "الهی امین " را بر زبان می آورد.