?اعمالی مشترک در شب  21 و 23 ماه مبارک رمضان:

اول: غسل 

علاّمه مجلسی فرموده بهتر است غسل این شبها در هنگام غروب آفتاب انجام گیرد که نماز شام را با غسل بخواند.

دوم: دو رکعت نماز که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، هفت مرتبه «توحید» خوانده و پس از فراغت از نماز هفتاد مرتبه بگوید، اَسْتَغْفِرُ اللّه وَ اَتوبُ الَیْهِ. در روایت نبوی است: که از جای برنخیزد تا خدا او و پدر و مادرش را بیامرزد.

سوم: قرآن مجید را باز کند و در برابر خود گرفته و بگوید: «اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ وَ فِیهِ اسْمُکَ الْاَکْبَرُ وَ اَسْمَاوُکَ الْحُسْنَی وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَی اَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ».

خدایا از تو درخواست می‌کنم به حق کتاب نازل شده‌ات و آنچه در آن است و در آن است نام بزرگترت، و نام های نیکوترت و آنچه بیم انگیز است و امیدبخش، اینکه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهی.

سپس هر حاجتی که دارد بخواهد.

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُوْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ

خدایا به حق این قرآن، و به حق کسی که آن را بر او فرستادی و به حق هر مومنی که او را در قرآن ستودی و به حق خود بر آنان، پس احدی شناساتر از تو به حق تو نیست.

چهارم: قرآن به سر گرفتن در شب قدر و خدا را به چهارده معصوم سوگند دادن.

 پنجم: خواندن زیارت امام حسین (ع) در شب قدر.

ششم: این شبها را احیا بدارد، روایت شده هرکه شب قدر را احیا بدارد، گناهانش آمرزیده می‌شود. هرچند به شماره ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و پیمانه دریاها باشد.

هفتم: صد رکعت نماز بجا آورد که فضلیت بسیار دارد و بهتر آن است که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، ده مرتبه «توحید» بخواند.

هشتم: این دعا را بخواند: اللَّهُمَّ اِنِّی اَمْسَیْتُ لَکَ عَبْداً دَاخِراً لا اَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعاً وَ لا ضَرّاً وَ لا اَصْرِفُ عَنْهَا سُوءاً اَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَی نَفْسِی وَ اَعْتَرِفُ لَکَ بِضَعْفِ قُوَّتِی وَ قِلَّهِ حِیلَتِی فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی وَ جَمِیعَ الْمُوْمِنِینَ وَ الْمُوْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَهِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ وَ اَتْمِمْ عَلَیَّ مَا آتَیْتَنِی فَاِنِّی عَبْدُکَ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الضَّعِیفُ الْفَقِیرُ الْمَهِینُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی نَاسِیاً لِذِکْرِکَ فِیمَا اَوْلَیْتَنِی وَ لا [غَافِلا] لِاِحْسَانِکَ فِیمَا اَعْطَیْتَنِی وَ لا آیِساً مِنْ اِجَابَتِکَ وَ اِنْ اَبْطَاَتْ عَنِّی فِی سَرَّاءَ [کُنْتُ ] اَوْ ضَرَّاءَ اَوْ شِدَّهٍ اَوْ رَخَاءٍ اَوْ عَافِیَهٍ اَوْ بَلاءٍ اَوْ بُوْسٍ اَوْ نَعْمَاءَ اِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ.