منجی

اهداف چند لایه در قیام سیدالشهداء علیه السلام و نتایج آن:
امام حسین(ع) در سخنان ، خطابه ها و نامه های خود، برای رفتار خویش ، اهدافی را بیان می دارد؛ برخی ازآن؛ امتناع از بیعت با یزید ، و در برخی دیگر از نامه ها،اصلاح امّت،و احیای سنت امر به معروف و نهی از منکر ، مبارزه با سلطان ستمگر و عزّت و آزادگی را مطرح می سازد. نتیجه این حرکت چیزی جز جاودانه ساختن مشعل آزادیخواهی ، مبارزه باستم ، وبروز کرامت انسانی و آگاه شدن انسانها در اقامۀ حق و طرد باطل و نابودی حاکمان جورو ستم نخواهد بود. إنّ لقتلِ الحسین حرارةً فی قلوب المؤمنین لا تَبرُدُ ابداً- همانا با کشته شدن حسین(ع) ، حرارتی در دل مؤمنان ایجاد می شود که هر گز ،سرد نمی شود .(مستدرک الوسائل ج10 ص318ح12084) برقراری رابطۀ عاطفی میان امام ومأمون عبادت را ملکوتی خواهد کرد – پس با این نگرش می توان گفت که میان امام حسین(ع) و نهاد انسانها در طول تاریخ رابطه ای عاطفی بر قرار می شود.
فساد بنی امیه:
یکی از علل قیام سیدالشهداء(ع) – فساد دودمان بنی امیه (شجرۀ ملعونه ) بود که حکومت اسلامی را در دست گرفته و کینه های دیرین خود را بر ضد اسلام و پیامبر(ص) ، اعمال می کردند . پس امام باید با بدعت گذاری و تحریف معارف دینی و بالاخص اسلام زدایی بنی امیه مقابله کند- امام باید از احیاء تعصبهای قومی و ارزشهای باطل دوران جاهلی جلوگیری می کرد. امام باید با حیله گری وتزویر و تبلیغات دروغین آنان و از اینکه شیعیان را از مناصب سیاسی و حقوقی و اجتماعی و اقتصادی محروم کرده بودند ، مبارزه می کرد. پس ایشان در سخنان متعددی فساد بنی امیه را مطرح می کردند.(فاطمه پورشفیع- در شرح زیارت عاشورا)

عرفه سنبل نجات است - عرفه توصیفی از صفات خداست تا بیابی و بشناسی مقام قرب را تا در آخرت کم نیاوری ...تا بدانی توبه و گذشت دست اوست ..تا بدانی چگونه در مسیرش وارد شوی تا پرونده پیروزی را کامل گردانی ...در عرفه سنگ تمام بگذار و این شرحی را که در صحیفه سجادیه نوشته این حقیر است است حتما بخوان .....التماس دعا

. شکست حتمی ستمکار:
لاِبْنِهِ الْحَسَنِ(علیه السلام): لاَ تَدْعُوَنَّ إِلَى مُبَارَزَة، وَإِنْ دُعِیتَ إِلَیْهَا فَأَجِبْ، فَإِنَّ الدَّاعِیَ إِلَیْهَا بَاغ، وَالْبَاغِیَ مَصْرُوعٌ - امام(علیه السلام) به فرزندش امام حسن(علیه السلام) فرمود: هرگز کسى را به مبارزه دعوت مکن (و آغازگر جنگ مباش) ولى اگر کسى تو را به مبارزه فراخواند اجابت کن (و سستى در جهاد با دشمن مکن) زیرا دعوت کننده به مبارزه ستمکار و ستمکار در هر حال مغلوب است.(حکمت233)

انتقام خدا از ستمگر: إنّ الله اوحی الی عیسی بن مریم؛ قُل للملا من بنی اسرائیل: قل لهم؛ أعلموا أنّی غیرُ مستَجیبِ لأحد منکم دعوةً و لأَحَدٍ من خلقی قِبَلَهُ مظلمةً(الخصال-ص337ح40)همانا خداوند به عیسی(ع) وحی فرستاد : به آنان(قوم بنی اسرائیل) بگو: بدانید که من دعای کسی از شما را که حقّ یکی از آفریدگان من بر گردن اوست ، مستجاب نمی کنم.(نهج الدعاء حدیث 762)

امام علی(ع) در خطبه 124- می فرماید: خداوندا؛ اگر دشمنان ما حق را پس زدند جمعشان را پریشان کن و اتحادشان را پراکنده ساز و آنان را به خاطر گناهانشان نابود گردان و آنان از موضعی که گرفته اند پس نمی روند جز با فرود آمدن پی در پی نیزه های شما که زخم کاری به آنان زند. امام علی(ع) در نامه 47 می فرماید:............ وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً ......دشمن ستمگر و یاور ستمدیده باشید.

حدیث در احتکار:
قال رسول الله(ص): من احتکر طعامأً علی أُمتُی اربعین یومأَ و تصّدق به لم تُقبل منه (کنزالعمال9720)
هر کس خوراکی را بر امّت من چهل روز احتکار کند ، اگر همۀ آنها را هم صدقه بدهد از او پذیرفته نشود.
قال رسول الله(ص): یقوم المحتکر مکتوبٌ بین عینیه : یا کافر، تبوأُ مقعدک من النّار(کنزالعمال ج1 43958)در روز قیامت بر پیشانی محتکر نوشته شده : ای کافر ، جایگاهت دوزخ است.
قال رسول الله(ص) : من جمع طعامأً یتربص به الغلاء اربعین یومأً فقد بریٌ من الله و بریٌ الله منه(البحار ج63ص292) هر کس خوراکی را به امید گران شدن چهل روز انبار کند از خدا بری است و خداوند هم از او.
امام علی(ع) فرمود: المحتکر محرومٌ نعمته(غررالحکم/465)محتکر از نعمت محروم است.
قال رسول الله(ص) : لایحتکر الاّ الخّوانون (کنزالعمال 9738)جز خیانتکاران احتکار نمی کند.
قال رسول الله (ص): یحشر الحکارون و قتلة الانفس الی جهنّم فی درجة (کنز خ 9739-ح9720)محتکران و آدم شان در جهنم هم ردیف و هم درجه اند.
قال رسول الله (ص) : من احتکر فوق اربعین یوماً فانّ الجنة توجد ریحها من مسیرة خمسمأته عام و أنّه لحرام علیه (البحار ج13 ص89) هر کس بیش از چهل روز احتکار کند بوی بهشت که از مسافت پانصد سال به مشام می رسد بر او حرام است.

منفورترین مردم نزد خداوند دو کس اند :
1-مردی که خداوند او را بحال خود وانهاده و در نتیجه از راه راست منحرف شده و مایۀ گمراهی انس و جن است. شیفته سخن بدعت آمیز و دعوت به گمراهی است. او مایه گمراهی کسانی است که فریب او را خورند. از راه و روش گذشتگان گمراه شده و گمراه کننده کسانی است که در حال حیات و پس از مرگش از او پیروی کنند.هم بار گناهان دیگران را به دوش کشد و هم در گرو خطا خود باشد.
2-ودیگر مردی است که انبوهی از نادانی را از این سوء و آن سوء گرد آورده ، در میان جاهلان امت به فریب آنها می تازد و در تاریکی های فتنه سر درگم است.وبه مصالحی که در پیمان صلح نهفته نابیناست.انسان نماها او را دانشمند می نامند حال آنکه دانشمند نیست. (خطبه17 نهج البلاغه)